|
Przede wszystkim bardzo dziękujemy za karmę mobility, właśnie przyjechała i bardzo jest Sisce potrzebna. Właśnie rozmawiałam Z Agą - kręgosłup Sisy jest w fatalnym stanie, w każdej chwili może dostać paraliżu. Nie powinna być zapasiona (chwała bogu nie jest - waży 21 kilo z kawałkiem i wygląda w sam raz),powinna cały czas brać przeciwbólowo Ex-Pain,no i nie chodzić po schodach. I tu robi się problem. Tak naprawdę to Sisce potrzebny jest domeczek bez schodów z ogródkiem do krótkich spacerów. Ale jak widać po samej,że chyba jesteśmy (poza trzema dniami pobytu u Moni) pierwszym normalym Sisulcowym domeczkiem - takim,który nie bije,nie krzyczy,nie poniewiera. A że Sisulka była bita i poniewierana to niestey widać. Mimo ponad 2 miesięcy pobytu u nas nie pozbyła się nerwowości i lęków. Boi się ciemności,zostawiona sam w ciemnym pomieszczeniu potrafi się zsiusiać. Po czym szybko stara się po sobie "posprzątać",jakby bała się,że zaraz jej przyłoże. Potarfi lękowo reaguje na podniesiny głos,wyciągniętą rękę,gwałtowny ruch. Nie lubi zabiegów kosmetycznych,to co jest akurat do zrobienia trzeba najlepiej zrobić "za pierwszym podejściem" bo później zwiewa i się chowa i cięzko z ciągiem dalszym.Powinna być jedynaczką - na psy reaguje tak,że owszem szybki węch ale bez spoufalania bo tego nie lubi. Opisywałam już pewnie jak zaatakowała ratlerka,bo tamten zaczął na jej widok (pewnie ze strachu) hałaśliwie jazgotać. Atakuje gołębie - tu potrafi się zachowywać jak prawdziwy łowca. Na tej samej zasadzie jest z tolerancją dzieci - da się pogłaskać,ale nie wiem jakby zareagowała na kilkulatka biegającego,krzyczacego i wieszającego jej się na szyję. Nie znosi zapahu alkoholu - u mnie dwa razy próbowała dać szkołe sąsiadadowi "pachnącemu" alhoholem. Do swojego człowieka jest przekochana,miziasta,przytulasta i całuśna. Jest charakterna,potrzebuje człowieka stanowczego,ale przede wszystkim takiego w którego się zapatrzy,pokocha go na zabój - taki człowiek wyegzekwuje od niej wszystko,bo sunia ma głęboką potrzebę kontaktu z człowiekiem,wręcz wyprzedzania jego życzeń. Idealnie reaguje na nagradzanie,ale też na karanie - wszelka "tresura" może wywołać w niej agresję. Sisa musi być prowadzona i wychowywana nie tresowana. Poza tym nie lubi spacerów - na kupę-siku trzeba ją prosić ciasteczniem,lubi nieduże przestrzenie,gdzie ma "na oku" cały swój domeczek i człowieków. Na codzień nie wygląda jakby odczówała ból - potrafi brykać po mieszkaniu uśmiehnięta,uwielbia kanafki,fotele i tym podobne wygody.Sisa jest bardzo do nas przywiązana,po prostu w nas wpatrzona,uważa,że u nas jest "u siebie", to jest jej dom i dość cięzko bedzie zaakcepotwać jej nowy domeczek i nowych człowieków ale mam nadzieję,że znajdzie się ktoś właściwy i odpowiedzialny, kto zdobędzie serce Sisulca. Jeśli nie sunieczka zostanie z nami mimo wszysko (przy zachowaniu wszelkich możliwyh zaleceń i środków ostrożności)
Na chwilę obecną suńce pojawiła się alergia,musi przejść na samą suchą karme oraz ma leczone antybiotykowo zapalenie ucha.
Uff,ależ znów post mi się wysmażył
_________________
Agnieszka
|
tzn, że Siska będzie szukać domu?
Kurcze zimno sie zrobiło wiec z otwieraniem okien raczej słabo. Co moge zrobić zanim nas zaczadzi? 